Small World Real World

De pandemie maakt duidelijk dat de wereld kleiner is geworden dan we dachten. Globalisering leidde tot een ongeremde grensoverschrijding. De werkelijkheid is globaal geworden en de alledaagse omgeving, de wereld om ons heen, werd geleidelijk virtueler en minder tastbaar. 

Als internationaal museum is het Stedelijk een global player op het gebied van hedendaagse en moderne kunst en vormgeving. Maar hoe werelds ook, de collectie is in grote lijnen een verzameling van kunstwerken van Europese en Noord-Amerikaanse, witte, mannelijke makers. Het overgrote deel van de wereld is niet vertegenwoordigd.

Inmiddels 125 jaar oud is het Stedelijk toe aan verbreding, inclusie en meerstemmigheid. Met meer kunst van makers van kleur en van vrouwen, met andere verhalen en nieuwe beeldtalen. Small World Real World markeert een nieuw begin van zo’n breder Stedelijk. Het is een vervolg op de tentoonstelling How Far How Near (2014/15), waarin de geografische beperking van het collectie- en presentatiebeleid van het museum kritisch werd bevraagd. 

In the World But Don’t Know the World van El Anatsui schreeuwt erom opgenomen te worden in onze wereld en representeert onze wereld. De materialen en techniek zijn diep in de werkelijkheid geworteld, net als Lidéns readymades. Buhlungu verhoudt zich direct en confronterend tot het werk van filmmaker Spike Lee, Tsvetkova’s tekeningen zijn een activistisch statement voor een gendergelijke en LHBTQ+-tolerante wereld. Adnans esthetiek is geheel eigen, Jungermans beeldtaal een fusie van Surinaamse en Nederlandse aspecten. Malevich kijkt mee – een beetje boven het alledaagse – vanuit een historische positie van radicale vernieuwing.