Sigmar Polke & Cosima Von Bonin

In de jaren 80 experimenteerde Sigmar Polke als een eigentijdse alchemist met chemische substanties en de fysieke elementen waaruit verf is opgebouwd. Voor Farbtafeln gebruikte Polke kostbare en zeldzame kleurpigmenten in pure vorm, zoals vermiljoen, malachiet en lapis lazuli. Door de manier waarop Polke de verf heeft aangebracht in Farbtafeln, laat hij zien dat kleur in de eerste plaats een fysieke eigenschap is van natuurkundige stoffen. Dit aspect wordt benadrukt door het gegeven dat de door Polke gebruikte pigmenten door de tijd zullen verkleuren. Zo geeft de kunstenaar een eigen invulling aan de moderne traditie van het monochrome schilderij.

Cosima von Bonin nam voor deze sculpturen de herkenbare vorm van de paddenstoel en vergrootte die tot enorme proporties. Zo maakte ze een speelgoedobject met een hoog aaibaarheidsgehalte. De paddenstoel kan, vanwege de hallucinogene kracht, gezien worden als symbool van vrije verbeelding. Maar Von Bonin kent zelf geen specifieke betekenis toe aan deze sculpturen en als titel gaf ze de werken een nummer.