CARLOS AMORALES
The Factory
Tentoonstelling — 23 nov 2019 t/m 7 jun 2020
Carlos Amorales – The Factory is de eerste Europese overzichtstentoonstelling van de kunstenaar Carlos Amorales. De tentoonstelling geeft een beeld van het werk van een van de belangrijkste hedendaagse Mexicaanse kunstenaars. De tentoonstelling richt zich op zijn oeuvre vanaf het midden van de jaren 90 tot het meest recente werk dat de kunstenaar speciaal voor de tentoonstelling maakt. Kies je eigen route door de wereld van Amorales, vol met sprookjesachtige beelden en verhalen.
*Einddatum ovb.
Wil je Carlos Amorales - The Factory bezoeken? Er zijn voor bezoekers vaste routes door het museum uitgestippeld. Deze routes worden aangegeven met een lijn op de grond, die onderbroken wordt in ruimtes waar bezoekers vrij kunnen rondlopen. We vragen je ten allen tijde 1,5 meter afstand te houden en eventuele instructies van onze publieksmedewerkers op te volgen.
Bereid je voor en lees deze info voorafgaand aan je bezoek.
-
Carlos Amorales, Black Cloud, 2007 (installatie). Collectie Diane and Bruce Halle. -
Carlos Amorales, Black Cloud, 2007 (detail). Collectie Diane and Bruce Halle. -
Carlos Amorales, Orgy of Narcissus, 2019. Met dank aan de kunstenaar en kurimanzutto, Mexico-Stad / New York, en Nils Stærk Gallery. Deze werken zijn ontwikkeld in samenwerking met het TextielLab, de professionele werkplaats van het TextielMuseum. -
Carlos Amorales, Peep Show, 2019. Editie geproduceerd door Galería Albarrán Bourdais, met dank aan de kunstenaar. -
Carlos Amorales, We’ll See How All Reverberates, 2012. Met dank aan de kunstenaar en kurimanzutto, Mexico-Stad / New York. -
De eerste grote Europese overzichtstentoonstelling van Carlos Amorales opent tijdens het Amsterdam Art Weekend in het Stedelijk. De tentoonstelling geeft een beeld van het werk van een van de belangrijkste hedendaagse Mexicaanse kunstenaars. Carlos Amorales – The Factory richt zich op zijn oeuvre vanaf het midden van de jaren negentig tot het meest recente werk dat de kunstenaar speciaal voor de tentoonstelling maakt. De tentoonstelling omvat veertien zalen met ruimtelijk werk, installaties, schilderingen, tekeningen, video’s, druksels, weefsels, animaties en geluidswerken die Amorales vaak combineert in grootschalige ruimtelijke installaties in een open, niet-chronologisch parcours. De kijker kan zijn eigen route kiezen door de wereld van Amorales, die gevuld is met sprookjesachtige beelden en verhalen waarin hij zijn bespiegelingen over het spanningsveld tussen individu en samenleving vormgeeft.
Carlos Amorales begon zijn carrière begin jaren negentig in Amsterdam, als student aan de Rietveld Academie en resident aan de Rijksakademie. In Amsterdam veranderde hij zijn naam in ‘Carlos Amorales’: een conceptuele identiteit die hij aan anderen uitleende met het doel te onderzoeken hoe kunst in het alledaagse leven kan fungeren. Hij leende het ‘Amorales’-karakter (een gemaskerde figuur geïnspireerd op de Mexicaanse lucha libre-worstelaars) uit aan bevriende kunstenaars, vechters en onbekenden. Voorzien van zijn bühnenaam en masker, traden zij op in echte worstelwedstrijden en performances in musea en kunstinstellingen in Europa, VS en Mexico (o.a. Tate Modern en Centre Pompidou).
Amorales keerde in 2004 vanuit Amsterdam terug naar Mexico Stad waar hij een eigen studio vestigde. Geïnspireerd door massale productie en distributie van beelden in de media, en verwijzend naar Warhols ‘Factory’ en de Disney’s vroege animatie-studio’s, creëerde Amorales en zijn team onder de titel Liquid Archive een beeldbank van duizenden digitale vectorbeelden (monochrome silhouetten). Dit digitale archief staat ter beschikking van de kunstenaar en zijn team van medewerkers, maar kan op verzoek ook met derden gedeeld te worden. Met de beelden uit zijn Liquid Archive heeft Amorales de afgelopen vijftien jaar een rijk en geschakeerd oeuvre opgebouwd.
de assemblagefabriek van de globalisering is een beetje uit de hand gelopen.
Door het relatieve ‘open source’ karakter (soms worden de beelden vrijelijk door anderen ‘geleend’) kunnen door Amorales gecreëerde beelden zich losmaken van de wereld van de autonome kunst en uitzwerven in de wereld van mode, videoclips, tattoos, platencovers en weer terug naar de kunst via het werk van andere kunstenaars. Amorales’ ‘Factory’ is een knipoog naar de popcultuur en naar de huidige neoliberale wereld “waar de assemblagefabriek van de globalisering een beetje uit de hand gelopen is”, aldus Amorales.
GROOTLETTERBOEK
In de tentoonstelling zijn gebundelde zaalteksten in groot formaat letters te leen. Deze zaalteksten kunnen in zaal 1.17 en 1.31 worden meegenomen en teruggebracht. Het grootletterboek is ook te leen bij de informatiebalie in de Audizaal of hier digitaal te downloaden.
Het werk van Carlos Amorales ken ik goed vanuit eerdere samenwerkingen. Zo nodigde ik hem in 2003 uit deel te nemen aan de groepstentoonstelling We Are The World in het Nederlands Paviljoen op de Venetië Bïennale. Ook toonde ik in 2009 het platenlabel van Amorales in een grotere tentoonstelling in het Fridericianum in Kassel. Dat onze paden nu wederom kruisen in het Stedelijk Museum verbaast mij niets. Zijn werk is veelzijdig, intelligent, visueel aantrekkelijk en tegelijkertijd geëngageerd. Amorales creëert een eigenzinnige beeldtaal die universeel en aan de orde van de dag is.
Film zaal 1.17
In verband met de geldende veiligheidsmaatregelen is deze film, die oorspronkelijk in zaal 1.17 van de tentoonstelling te zien was, nu online te bekijken: Carlos Amorales, Amsterdam, 2013. Met dank aan de kunstenaar en kurimanzutto, Mexico-Stad / New York.
PUBLICATIE
Bij de tentoonstelling verschijnt een publicatie in samenwerking met Mevis en Van Deursen, de Amsterdamse ontwerpers met wie Amorales in 2000 zijn eerste en nu antiquarische publicatie Los Amorales maakte. In dit nieuwe kunstenaarsboek staat Amorales’ studiopraktijk centraal. Via drie elkaar overlappende lagen, van stripachtige kaders (ontworpen door Elsa-Louise Manceaux), een manifest van Amorales over zijn kunstenaarschap en beelden uit zijn oeuvre, ontstaat een grafisch weefsel dat de lezer uitnodigt in en uit te zoomen op de vele aspecten van Amorales’ artistieke universum. Met een tekstbijdrage van Reinaldo Laddaga.
BIOGRAFIE
Carlos Amorales (Mexico City, 1970) was resident aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten (1996-97) en studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie (1992-95) in Amsterdam. Hij is de zoon van Rowena Morales en Carlos Aguirre, beiden bekende Mexicaanse conceptuele kunstenaars. Om zijn naam niet met zijn vader te hoeven delen, presenteerde hij zich als Carlos A. Morales, wat hij later samentrok tot Carlos Amorales.
In 2003 nodigde hij het publiek uit om lucha libre laarzen te maken in het Nederlands Paviljoen op de Biënnale van Venetië in het kader van de groepstentoonstelling We Are The World van toekomstig Stedelijk Museum-directeur Rein Wolfs. Wolfs toonde ook Amorales’ eigen platenlabel in een tentoonstelling Working Class Today…Mañana Nuevos Ricos! in Museum Fridericianum in Kassel (2009).
In 2004 begon Amorales zijn platenlabel Nuevos Ricos met muzikant Julián Lede. Het label specialiseerde zich in het produceren van grootschalige concerten en het distribueren van piratenedities van cd’s met covers gebaseerd op de silhouetten uit het Liquid Archive.
Een keuze uit solo- en projecttentoonstellingen: Faces, The Moore Space, Miami (2007), Dark Mirror, Irish Museum of Modern Art, Dublin, (2008), Discarded Spider, Cornerhouse, Manchester (2010), Germinal, Tamayo Museum, Mexico City (2013), The Man Who Did All Things Forbidden, Philadelphia Museum of Art (2014), Herramientas de trabajo, MAMM Museo de Arte Moderno Medellín (2017), Axioms for Action, MUAC, Mexico City (2018).
Carlos Amorales vertegenwoordigde Mexico op de 57ste Biënnale van Venetië (2017) met de installatie Life in the Folds die ook in het Stedelijk Museum te zien zal zijn.
Het werk van Carlos Amorales wordt gerepresenteerd door kurimanzutto, Mexico City en Galleri Nils Staerk, Kopenhagen.
Credits
De publicatie is mede tot stand gekomen dankzij Colección Isabel y Agustín Coppel. De tentoonstelling Carlos Amorales – The Factory is mede tot stand gekomen dankzij de genereuze bijdrage van Ammodo en wordt mede mogelijk gemaakt door Nils Stærk, Kopenhagen en kurimanzutto, Mexico City. De publicatie is mede tot stand gekomen dankzij de steun van het Jaap Harten Fonds en Colección Isabel y Agustín Coppel.
