ÖZGÜR KAR

Een pratend poppetje zit gevangen in een flatscreen-monitor tegenover een gigantische speakerset aan een zwart frame. In een 15 minuten durende loop praat deze naakte, knielende figuur gemoedelijk tegen zichzelf, wat de bezoeker een blik op zijn innerlijke wereld biedt. Het kil-technologische uiterlijk van de installatie lijkt in tegenstrijd met deze intieme, introspectieve monoloog. ‘At the end of the day,’ zo stelt hij in een absurdistische peptalk, ‘I’ll just be myself, and I’ll come out on top, just be yourself, be real to yourself.’ Zulk taalgebruik is ontleend aan sociale mediaplatforms als Instagram en speelt met de retoriek van zelfverwezenlijking in de content die gebruikers daar creëren en gretig consumeren. Verhalen over doorzettingskracht, zoals ook te vinden zijn in bijvoorbeeld reality tv, tonen zelfverzekerde persoonlijkheden om ook bij hun publiek ambitie aan te wakkeren – ambities zoals het verbeteren van je uiterlijk, huishouden of professionele status.

Het werk van Kar wijst in de richting van een wederzijds begrip van kwetsbaarheid, met de suggestie dat fragiliteit en conflicterende gevoelens tot op zekere hoogte universele ervaringen zijn.