In memoriam

Het Stedelijk Museum kende in de jaren 70 een afdeling Toegepaste Kunst. Wil Bertheux was het hoofd en samen met hem vormden Liesbeth Crommelin en Ada Stroeve de afdeling. Later kwam Els Barents daarbij als conservator fotografie. Ada was verantwoordelijk voor de grafische vormgeving en de focus lag in die tijd voornamelijk op affiches. Ooit afgestudeerd aan de Rietveld Academie, was ze bij het museum terecht gekomen voor het maken van titelkaartjes, zaalteksten etc. – letterlijk het maken, het vormgeven ervan. Pas toen er iemand wegging die tot dan toe voor de affiche-collectie zorgde, kreeg Ada de collectie grafische vormgeving onder haar hoede.

Ook Henryk Tomaszewski en zijn school konden op haar belangstelling rekenen. Zij maakte in 1991 een grote overzichtstentoonstelling over hem. Jarenlang bezocht ze trouw de Biënnale in Warschau en onderhield ze een goed contact met de conservator van het affichemuseum aldaar. Zo kwam ze in aanraking met Grapus, het in 1970 in Parijs opgerichte ontwerperscollectief dat voortkwam uit de studentenopstanden in 1968. De latere winnaar van de Nederlandse Erasmusprijs (2006), Pierre Bernard, was een van de oprichters van het collectief. Toen Grapus in 1991 uiteen viel, maakte zij vier jaar later een grote tentoonstelling over het werk van Ne Pas Plier, de groep die werd aangestuurd door Gérard Paris-Clavel, een van de voormalige leden van Grapus. In Brno in het toenmalige Tsjecho-Slowakije, waar Ada ook de Biënnale bezocht, werd zij ’s avonds door haar collega’s aldaar uitgevraagd over de situatie in het Westen nadat eerst alles geluiddicht was gemaakt.