Sunday Seminar

Lucebert-biograaf Wim Hazeu deed jarenlang diepgravend onderzoek naar het gepassioneerde multitalent Lucebert (1924-1994). Hij deed daarbij een schokkende ontdekking: in tot dan toe onbekende brieven, geschreven in de oorlogsjaren, bleek Lucebert aanhanger van het nationaalsocialisme. Deze sympathieën, waarvan Lucebert later ook weer afstand nam, werpen een nieuw licht op de ontwikkeling van hem als mens en als kunstenaar.

Voor het Stedelijk Museum ging dit nieuws gepaard met begrijpelijk ongemak. Moet het museum wel een ‘foute’ kunstenaar presenteren? En hoe wil het Stedelijk in de toekomst met het werk van Lucebert omgaan? Vanwege de onthulling is de boekpresentatie gekoppeld aan een debat. Daarbij gaan Margriet Schavemaker (Hoofd Educatie, Interpretatie en Publicaties van het Stedelijk), Emile Schrijver (directeur Joods Historisch Museum) en Marcel Möring (schrijver) in gesprek over de betekenis van de onthullingen en over hoe we Luceberts werk voortaan moeten wegen.

Lucebert was een veelzijdig kunstenaar: hij dichtte, schilderde, tekende, was keramist en fotograaf. Het Stedelijk toont Luceberts werk als eerste tijdens de 1e Internationale tentoonstelling experimentele kunst, later bekend als de Cobra-tentoonstelling. Luceberts bijdrage bestond destijds uit gedichten. Ook met zijn beeldende werk was Lucebert geregeld in het Stedelijk te zien. Doordat opeenvolgende directeuren en conservatoren zijn werk aankochten, bezit het Stedelijk een enorme Lucebert-collectie. Naast 976 werken, heeft het museum ook een uitgebreid archief. Enkele van zijn werken zijn te zien in de collectiepresentatie STEDELIJK BASE, die eind 2017 is geopend.