Studium Generale Dag 1

Stefanie Hessler: “Undercurrents: A Journey Across Water, Soil, Bodies, Spirits, Technologies and Time”

Deze dag duikt in de Caribische wortels en routes over de Atlantische Oceaan, waarbij de oceaan eerder wordt gezien als iets dat verbindt in plaats van dat wat verdeelt. De kunstenaars en wetenschappers die bijdragen reflecteren op de ongelijkheden van die verbindingen tegen de abstracte stromen van het mondiale kapitaal. Ze leggen verbanden tussen het urgente ecologische heden en de koloniale reverberaties die menselijke en niet-menselijke lichamen beïnvloeden.

Met: Elizabeth DeLoughrey, Julien Creuzet, Alexis Pauline Gumbs, Josèfa Ntjam / Hugo Mir-Valett

Stefanie Hessler is een curator, schrijver en redacteur die zich richt op ecologieën en de verschillende sociale raakvlakken ervan. Ze is de directeur van Kunsthall Trondheim in Noorwegen, waar ze veelgeprezen solotentoonstellingen heeft samengesteld van onder meer Frida Orupabo en Jenna Sutela. Onlangs leidde ze samen met The Seed Box, een samenwerkingsverband van geesteswetenschappen op het gebied van milieu, de grootschalige op onderzoek gebaseerde tentoonstelling Sex Ecologies, en redigeerde ze het begeleidende compendium over queer ecologies, seksualiteit en zorg in meer-dan-menselijke werelden (gepubliceerd door MIT Press,2021). Hessler was curator van biënnales en onafhankelijke curator van tentoonstellingen over de hele wereld, van Athene tot Recife en Kochi tot Berlijn. Tussen 2020-2021 was Hessler hoofdcurator van de 17e MOMENTA Biënnale getiteld Sensing Nature in Montreal, Canada. Andere recente curatoriële projecten zijn onder meer Rising Tides / Down to Earth op de Berliner Festspiele en Gropius Bau in Berlijn, Duitsland (2020); Joan Jonas: Moving Off the Land II bij Ocean Space in Venetië, Italië (2019); en het symposium Practices of Attention op de 33e Biënnale de São Paulo, Brazilië (medeorganisator, 2018). Ze is de auteur van het boek Prospecting Ocean (2019) en redacteur van onder meer Tidalectics: Imagining an Oceanic Worldview through Art and Science (2018), beide gepubliceerd bij de MIT Press.

OVER OCEANIC IMAGINARIES

"Oceanic Imaginaries" ziet de oceanen als sensoren die voelen, creëren en verbinden. Vanuit ecologisch oogpunt zijn de oceanen 'kritieke zones' die radicale veranderingen in ons denken en handelen vereisen. Het zijn ook donkere archieven vol met onderdrukte verhalen over trans-Atlantische handel in tot slaaf gemaakte mensen of bootvluchtelingen op de Middellandse Zee. De oceanen kunnen echter ook worden ervaren als immersieve ruimtes van affect en bevrijding waarin nieuwe vormen van leven kunnen ontstaan. Hoe kunnen we onze manier van zijn vloeibaar maken? Hoe kunnen we denken van en met de oceaan?