Badkuiplezing
met Renzo Martens en Ced’art Tamasala
Events — 30 nov 2024
Renzo Martens verzorgt samen met Ced’art Tamasala de derde Badkuiplezing, een jaarlijks terugkerend evenement waarin denkers en makers reflecteren op de grote actuele vragen in de kunstwereld. Martens zal de fundamenten van het Stedelijk blootleggen en voorstellen doen voor de weg naar vooruit voor dit museum en anderen.
- Prijs
- Museumticket + 3 EU
- Locatie
- Auditorium
- Tijd
- 30 nov, 15.00 tot 18.00
- Taal
- Engels
- Toegang
- Tickets
De jaarlijkse Badkuiplezing is een nieuwe traditie waarin denkers en makers reflecteren op actuele vraagstukken in de kunstwereld. Dit jaar is kunstenaar Renzo Martens aan het woord. Samen met het Congolese kunstenaarscollectief Cercle d’Art des Travailleurs de Plantation Congolaise (CATPC) vertegenwoordigt hij dit jaar Nederland op de Biënnale van Venetië.
In een toekomstgerichte lezing zal Renzo Martens de fundamenten van het Stedelijk onderzoeken om een gedeelde gezamenlijke toekomst voor het Stedelijk, zijn stakeholders en het brede publiek te articuleren.
Hij zal inventariseren wie het publiek en de stakeholders van het Stedelijk zijn, en zich afvragen hoe zij allen nog meer betrokken kunnen worden bij het formuleren van de toekomst van het museum. Hij zal daarbij vanuit eigen positie, bias (voor zover hij die kan overzien) en ervaring ook de uitdagingen benoemen. Tijdens de lezing komt een interventie van Ced’art Tamasala, lid van het Congolese plantagearbeiders collectief CATPC, die vanuit zijn ervaring en positie zal spreken over de hoop en verwachtingen die gemeenschappen zoals de zijne, binnen het Koninkrijk maar ook in Congo, Suriname en Indonesië stellen in de toekomst van het museum.
Na de lezing zal Nous Faes vanuit haar perspectief een reactie geven op het betoog van Martens en Tamasala. Tot slot gaan Martens en Faes in gesprek met Rein Wolfs en het publiek, onder leiding van moderator Aldith Hunkar. Na afloop van de Badkuiplezing is er gelegenheid om na te praten tijdens een borrel naast het Auditorium.
Instituut op losse schroeven
Voorafgaand aan de Badkuiplezing op 30 november 2024 om 10:30, zal Renzo Martens een van de hoeken van het Stedelijk Museum uitgraven. Met deze gedeeltelijke heruitvoering van het historische werk van Jan Dibbets wil Martens de fundamenten nog verder blootleggen.
Martens laat zich inspireren door een iconisch werk van kunstenaar Jan Dibbets uit de tentoonstelling Op losse schroeven in 1969, waarin Dibbets de rol van het museum en de conventionele kunstbeleving ter discussie stelde. Dibbets groef de vier hoeken van de fundamenten van het gebouw uit, waardoor hij het Stedelijk symbolisch op een sokkel plaatste. Bezoekers kregen hierdoor een ontwrichtende ervaring, die de traditionele relatie tussen kunst en publiek op scherp zette.
De performance vindt plaats op de hoek Paulus Potterstraat – Sandbergplein. De resultaten zijn te zien tot 14.00 op 30 november.
Biografieën
Renzo Martens
Renzo Martens (1973) studeerde politieke wetenschappen en kunst. Na het maken van de films Episode I en Episode III: Enjoy Poverty richtte Martens Human Activity en zijn “reverse gentrification program” op een voormalige Unilever-plantage in de DR Congo. Samen met de plantagearbeiders van de Cercle d’Art des Travailleurs de Plantation Congolaise (CATPC) gebruikt hij artistieke kritiek om een nieuwe wereld op te bouwen – niet symbolisch, maar in materiële termen. Samen openden ze een White Cube die het in beslag genomen land teruggeeft aan de gemeenschap. Samen met curator Hicham Khalidi ondersteunde Martens CATPC bij het verzorgen van de Nederlandse inzending voor de Biënnale van Venetië 2024.
Ced’art Tamasala
Ced’art Tamasala is oprichter en vice-president van CATPC. CATPC – ‘Cercle d’Art des Travailleurs de Plantation Congolaise’ of voluit ‘Congolese Plantation Workers Art League’ - is een kunstcoöperatie van plantagearbeiders gevestigd in Lusanga, DR Congo. CATPC werd in 2014 opgericht met de bekende milieuactivist René Ngongo. In 2017 noemde de New York Times hun soloshow in SculptureCenter ‘de meest uitdagende show van het jaar’. CATPC heeft een praktijk opgebouwd om met de opbrengst van hun kunst honderden hectaren uitgeput plantageland veilig te stellen voor toekomstige generaties. Midden in dat land bouwden ze een museum, de White Cube Lusanga. Op dat land ontwikkelen ze nieuwe wegen van restitutie, waarbij ze ecologische en inclusieve voedseltuinen opzetten die eigendom zijn van de arbeiders: de Postplantage. CATPC nam deel aan de Biënnale van Venetië in 2024 in het Nederlandse paviljoen en is laureaat van de S+T+ARTS Prize Africa 2024 Grand Prize.
Nous Faes
Nous Faes, BFA, MSc (1960) startte als antropoloog in spé, switchte naar het beeldend kunstenaarschap, werd producent in de kunsten en was een tamelijk succesvolle termijn directeur van een kunstinstelling. Vervolgens maakte ze een U-turn naar theorie en sociologie en committeerde zich aan beleidsgremia om hen te informeren, te discussiëren en uiteindelijk te becommentariëren. Als schrijver over (kunst)beleid en docent deelt ze goed geïnformeerde kennis over kunst als systeem, maar pusht haar publiek vooral om vér over de eigen heg te kijken.
Aldith Hunkar
Aldith Hunkar is moderator, presentator, trainer en mediamaker, met ruim 30 jaar ervaring in uiteenlopende gremia, van het NOS journaal tot haar eigen freestyle multi-media journalisme.