Badkuiplezing: Ekow Eshun

Over Ekow Eshun

Ekow Eshun is een vooraanstaand curator en schrijver, bekend om zijn veelzijdige bijdragen aan de hedendaagse cultuur. Hij wordt door Vogue omschreven als “the most inspired - and inspiring - curator in Britain”. Hij heeft internationaal veelgeprezen tentoonstellingen georganiseerd en ontving de Curatorial Prize 2023 van de Association for Art History voor In the Black Fantastic in de Hayward Gallery in Londen, een baanbrekende tentoonstelling van visionaire zwarte kunstenaars die zich verdiepen in mythen, Afrofuturisme en speculatieve fictie.  

Als pionier in de Britse cultuur schreef hij geschiedenis als de eerste Zwarte redacteur van een groot Brits tijdschrift en werd hij ook de eerste Zwarte directeur van het Institute of Contemporary Arts in Londen. Als voorzitter van de Fourth Plinth in Trafalgar Square leidt hij een van 's werelds meest iconische openbare kunstprojecten. Eshuns artikelen, die zijn verschenen in onder meer The New York Times, Financial Times en Vogue, weerspiegelen zijn brede intellectuele visie. 

Hij is auteur van boeken, waaronder recentelijk The Strangers, dat op de longlist stond voor de Gordon Burn Prize en de Jhalak Prize, en Black Earth Rising: Colonialism and Climate Change in Contemporary Art. Hij is Fellow van de Royal Society of Literature en was jurylid voor de Turner Prize 2024 en lid van de jury voor het Britse paviljoen op de Biënnale van Venetië 2024.  

Over Malgorzata Ludwisiak

Kunsthistorica, kunstcritica, curator, expert op het gebied van museummanagement, academisch docent. Curator van het Albanese paviljoen op de Biënnale van Venetië 2026. Ze is voor de tweede termijn (2023-2025) bestuurslid van CIMAM (Internationaal Comité voor Musea en Collecties van Moderne Kunst). In 2023-2024 was ze artistiek directeur van het Museum voor Moderne Kunst in Warschau, medeverantwoordelijk voor de opening van het nieuwe museum in oktober 2024. Als directeur van het Centrum voor Hedendaagse Kunst Ujazdowski Castle in Warschau (2014-2019) was ze op zoek naar experimentele institutionele formats. Ze was vice-directeur van het Muzeum Sztuki in Lodz (2008-2014), hoofdconservator van de afdeling moderne kunst in het Nationaal Museum in Gdansk, Polen (2021-22), directeur van de Internationale Biënnale van Lodz (2006) en initiatiefnemer en directeur van het Lodz Design Festival (2007). Naast andere projecten was ze curator van El Hadji Sy. At First I Thought I Was Dancing (2016, CCA in Warschau), waarin ze reflecteerde op vragen over gemeenschap en performativiteit vanuit het perspectief van Dakar, en Correspondences. Modern Art and Universalism (samen met Jaroslaw Lubiak; 2012-13, Muzeum Sztuki in Łódź), waarin een dialoog tot stand werd gebracht tussen twee collecties van 20e- en 21e-eeuwse kunst: die van het Kunstmuseum Bern en het Muzeum Sztuki in Lodz, waarbij Walter Benjamins begrip van passages werd toegepast als methode om de moderniteit en de status van een kunstwerk te herlezen.  

Sinds 2001 publiceert ze kritische teksten in tentoonstellingscatalogi, Poolse kunsttijdschriften en het dagblad Gazeta Wyborcza. Ze is lid van de Poolse afdeling van AICA. Ze gaf les in kunstgeschiedenis aan de Academie voor Schone Kunsten in Łódź (2007-2010), in curatoriële strategieën aan de Universiteit van Łódź en in management van culturele instellingen aan de Academie voor Kunst in Szczecin (2023-2024). In haar theoretische teksten zoekt ze naar een mogelijke relatie tussen hedendaagse kunst en haar maatschappelijke verantwoordelijkheid, waarbij ze reflecteert op de kritische rol van een kunstinstelling in dit proces.