Sunday Seminar

Tijdens dit seminar zetten we deze discussie voort. Centraal staat de hedendaagse betekenis van het modernisme binnen de verschillende disciplines zoals fotografie, beeldhouwkunst en schilderkunst. Wat is de relevantie van Förgs nalatenschap voor deze discussie?

MEER OVER DE SPREKERS

Rosemarie Buikema
Rosemarie Buikema is hoogleraar Kunst, Cultuur en Diversiteit aan de Universiteit Utrecht. Zij is voorzitter van het UU Graduate Gender Programme (GGeP) en wetenschappelijk directeur van de Nederlandse Onderzoekschool voor Genderstudies (NOG). Tevens is zij medevoorzitter van de IOS-Hub Gender and Diversity: Building Inclusive Society, een onderzoeksprogramma van de UU. Buikema is auteur van 4 monografieën en (co-)redacteur van 10 ’edited volumes’. Zij heeft vele publicaties in internationale tijdschriften op haar naam op het gebied van feministische en postkoloniale theorie. Ook heeft zij als redacteur meegewerkt aan twee delen van Kunsten in Beweging in de door het Prins Bernhard Cultuurfonds gefinancierde reeks Cultuur en Migratie in Nederland (SDU 2003 en 2004).
Momenteel is Buikema hoofdonderzoeker bij het project Horizon2020 Cultures of Equality Innovative Training Network, waar zij verantwoordelijk is voor het onderdeel: tekstuele en artistieke culturen van gendergelijkheid. In haar recente monografie Revoltes in de Cultuurkritiek (Amsterdam University Press, 2017) combineert ze theorieën over transitionele rechtvaardigheid, de politiek van de esthetiek en theorieën over sekseverschillen om zo nieuwe, gelaagde scenario's voor verandering en transnationale rechtvaardigheid te ontwikkelen.

Max Wechsler
Na zijn geluk eerst zonder succes beproefd te hebben in de scheikunde en aan de toneelschool, besloot Max Wechsler uiteindelijk om Engelse en Duitse taal- en literatuurwetenschap en kunstgeschiedenis aan de universiteit van Zürich te studeren. Al jaren publiceert hij recensies en essays in internationale tijdschriften en catalogi. Daarnaast heeft hij teksten over kunsttheorie vertaald, waaronder talloze afkomstig van kunstenaars zelf. Tot 2005 was hij hoogleraar kunstgeschiedenis aan de Lucerne School of Art and Design en docent bij de vakgroep architectuur aan de Hochschule Zürich (2006 tot 2008). In 1991 ontving Wechsler een beurs van het Zwitserse ministerie van Cultuur en drie jaar later één in Londen van de Landis+Gyr Stiftung. Een selectie van zijn essays en recensies zijn gepubliceerd in: Max Wechsler, Augenzeugnis - Ausgewählte Texte zur Kunst, Poschiavo & Luzern (Edizioni Periferia) 2006.

Lezing
Günther Förgs artistieke benadering van de fragiele schoonheid in zijn kunst was niet alleen een enorm ambitieus project. Het was ook erg gedurfd omdat hij de gevestigde historische en eigentijdse standpunten expliciet ter discussie stelde - een even scherpzinnig als frivool plan - en wel via dat maar al te verifieerbare medium, namelijk de kunst zelf. Hij heeft ons een subliem oeuvre nagelaten.

Kirsty Bell
Kirsty Bell is schrijver en criticus, en woonachtig in Berlijn. Bell is redacteur bij het kunsttijdschrift frieze en publiceert regelmatig in Art in America, art agenda en Mousse Magazine. Haar essay over de schilderijen van Günther Förg was opgenomen in de catalogus bij de tentoonstelling A Fragile Beauty van het Stedelijk Museum. Daarnaast heeft ze nog vele andere monografieën in catalogi gepubliceerd, meest recentelijk over Laura Owens (Whitney Museum of American Art), Martin Kippenberger (Catalogue Raisonné of the Paintings, deel 3) en Marc Camille Chaimowicz (Kestnergesellschaft, Hannover). In 2013 is haar boek The Artist's House. From Workplace to Artwork bij Sternberg Press verschenen. Bell geeft regelmatig lezingen bij Europese instellingen en is sinds 2015 gastadviseur aan de Rijksakademie.

Lezing: Günther Förg en de randen van het gezichtsveld
Günther Förgs oeuvre aan schilderijen is ingekaderd door grijze schilderijen: de eerste reductieve werken die hij in 1973 maakte terwijl hij aan de Academie in München studeerde, en zijn laatste schilderij uit 2009, waarin hij het spel van kleur en vorm heeft bewerkt met een grijze arcering. Gedurende zijn carrière gebruikte Förg verschillende ontkennings- en vermijdingsstrategieën om het conflict te verbeelden dat zich afspeelde binnen en rond het medium van de schilderkunst. Zijn werken verwoorden twijfel, oneerbiedigheid en falen, en weerspiegelen zo wat hij een verlies aan "morele betekenis" noemde in de prestaties van de avant-garde, waardoor het modernisme werd gescheiden door de kloof in de geschiedenis van de 20e eeuw. Het oeuvre van Förg weigert iedere centraliteit of het absolute en opereert eerder aan de randen van het gezichtsveld. Het suggereert dat juist aan deze randen, of op deze grensvlakken, betekenis ontstaat: tussen verf en canvas; tussen de ene en de andere kleur; tussen de muur en het werk; tussen ideaal en ervaring.

Kianoosh Motallebi
Door objecten en informatie te bewerken op een manier die indruist tegen functionaliteit, onderzoekt Motallebi in zijn werk de vluchtige en immateriële aard van ons begrip en probeert hij de relatie tussen kunst, objecten en technologie te herdefiniëren. De werken fungeren vaak als losstaande entiteiten die verwijzen naar een grotere context waar ook de toeschouwer onderdeel van uitmaakt. Deze context schept ruimte om het verband tussen de ervaring en de natuurkundige wetten die eraan ten grondslag liggen te verkennen.
Motallebi heeft aan de Koninklijke Akademie van Beeldende Kunsten, Den Haag en de Slade School of Fine Art, Londen gestudeerd. Hij was artist in residence aan de Rijksakademie, Amsterdam en bij A Very Real Time, Kaapstad. Zijn werken waren onder andere te zien bij Barbara Seiler (Zürich), het Juming Museum (Taipei) en de Rijksakademie (Amsterdam).

Berend Strik
Berend Strik woont en werkt in Amsterdam. Strik werkt in verschillende disciplines, van tweedimensionale werken tot beeldhouwkunst en architectuur. Hij is echter vooral bekend om zijn foto's die hij bewerkt met naald en draad. Stiksels en stukken stof - gaas, fluweel - worden onderdeel van zijn foto's. Door niet de volledige afbeelding te bewerken en bepaalde delen 'open' te laten, betrekt de kunstenaar de toeschouwer bij zijn werk. De plaats van de toeschouwer is van groot belang binnen het werk van Strik.
Strik was artist in residence bij de Rijksakademie, Amsterdam en bij ISCP (International Studio and Curational Program) in New York. In 2015 heeft hij de Elisabeth van Thuringenprijs gewonnen, in 1990 de Charlotte Köhler Prize en in 1987 bij de Prix de Rome een 2e prijs (beeldhouwkunst). Striks werk is onder andere te zien geweest in het Stedelijk Museum Amsterdam, bij Galerie Fons Welters (Amsterdam) en in Het Nieuwe Instituut (Rotterdam).