Le voyageur de Munich

Asger Jorn verwerkte in 1958 verschillende materialen in zijn schilderijen, zo vermengde hij in delen van Le Voyageur de Munich zand met verf. Het schilderij is opgebouwd uit lagen verfspetters. Dit werk kan worden omschreven als behorend tot ‘art informel’, een term die in 1952 door criticus Michel Tapié is bedacht. Met art informel wordt de West-Europese kunst bedoeld die vergelijkbaar is met het abstract expressionisme in de Verenigde Staten. Deze kunst wordt gekenmerkt door expressieve gebaren, spontane, intuïtieve beweging en vormen die het midden houden tussen leesbare beelden en moeilijk te duiden abstractie. In Le Voyageur komt langzaam een gezicht te voorschijn uit de spetters en druipers, die ook kenmerkend zijn voor de art informel. Formeel lijkt dit schilderij op Jorns eerdere werk uit de tijd van de Cobragroep. Dit blijkt uit het rijke kleurgebruik en de primitivistische kinderlijke beeldtaal.