Shkolnaya Biblioteka

In een denkbeeldig klein stad in de Sovjet Unie hebben scholieren een opdracht gekregen. Ze moeten de meest onvergetelijke momenten uit hun leven beschrijven. Hun verhalen zijn beoordeeld en in de schoolbibliotheek tentoongesteld. Kabakov geeft een kijk op de wereld door de ogen van vele personages die kindertaal spreken. De toeschouwer beweegt zich door de smalle gangen van de installatie en wordt met schijnbaar onaanzienlijk en licht absurde ervaringen, fantasieën, angsten en wensen van de kinderen geconfronteerd. In de jaren 1990 houdt Kabakov zich bezig met het concept van de ‘totale installatie’. Door de omringende ruimte onderdeel van de installatie te maken, verhindert hij het om de installatie als object waar te nemen. De toeschouwer wordt gedwongen om zich binnen de installatie te bevinden, met een dubbele effect. Men observeert en beoordeelt wat men ziet en tegelijkertijd volgt men de persoonlijke associaties, gedachten en herinneringen.