Parijs

Een vrouw zit met gesloten ogen op een caféterras, een jonge vrouw en man staan rechts van haar, hun blik is leeg, starend. Drie bolvormige hanglampen en hun reflecties verlichten de nachtelijke scène die in fluwelige zwarttinten is afgedrukt. Het is de openingsfoto van Een liefdesgeschiedenis in Saint Germain des Prés, de fotoroman waarmee Ed van der Elsken in 1956 internationaal doorbrak. Ann en Manuel, de staande personages, zijn de hoofdrolspelers in dit verhaal over een tot mislukken gedoemde liefde. De context is het leven aan de zelfkant van een groep jongeren in het naoorlogse Parijs. Zij hangen drinkend en hasj rokend rond in cafés, dansen uitzinnig op jazzmuziek en leven op straat of in goedkope hotels. De fotograaf was persoonlijk betrokken bij zijn onderwerpen. Eigenlijk was Manuel Van der Elskens alter ego en het boek een ode aan kunstenares en muze Vali Myers. Zij domineert dit, vanuit een laag standpunt vastgelegde, beeld – en vele anderen in Een liefdesgeschiedenis.