Tentoonstelling — 21 mei t/m 14 aug 2016

Stap een andere werkelijkheid binnen in de tentoonstelling van de Canadese kunstenaar Jon Rafman. Ga op in de wereld van avatars, online subculturen en fetish-communities uit de schemerzones van het internet.

De Canadese kunstenaar Jon Rafman (Montréal, 1981) is gefascineerd door de manier waarop de mogelijkheden van internet en virtuele platforms ons gedrag, onze relaties en zelfs onze identiteit veranderen. In zijn videofilms en installaties richt Rafman zich op de sociale effecten van digitale media. Humor, melancholie en vervreemding gaan daarbij hand in hand. Rafman wordt beschouwd als een van de toonaangevende kunstenaars van het digitale tijdperk en heeft een grote online following.

online subculturen

Jon Rafman onderzoekt als een antropoloog de subculturen van de online wereld. In zijn video’s en installaties analyseert hij het gedrag van de gebruikers van multiplayer videospelletjes en virtuele gemeenschappen zoals Second Life. Zijn werk wordt vaak bevolkt door obsessieve karakters van wie het leven wordt beheerst door gaming en andere digitale activiteiten. Hun hyperindividuele gemoedstoestand bevindt zich ergens tussen het echte leven en de digitale werkelijkheid in. Nu in 2016 de eerste virtual reality/hologram-brillen als Oculus Rift en Microsoft HoloLens op de markt zijn gekomen, worden ervaringen in het gebied tussen werkelijkheid en virtualiteit voor een breed publiek heel gewoon. Rafman verkent deze fenomenen op een genuanceerde wijze, zonder te moraliseren of te oordelen. Zijn video’s en installaties zijn humoristisch, vol verwondering en melancholie.

andere werkelijkheid

Rafmans installatie met een selectie van recent werk is te zien in de zalen 0.28 en 0.29 (de binnenste zalen van het vormgevingscircuit) en in zaal 1.16 op de bovenverdieping.

De werken zijn ingebed in een omgeving van blauw, atmosferisch licht dat de suggestie wekt dat je fysiek een andere werkelijkheid binnenstapt. De bezoeker kan plaatsnemen in meubelsculpturen en zich zelfs helemaal van het museumpubliek afzonderen en opgaan in een wereld van avatars, online subculturen en fetish-communities uit de schemerzones van het internet.

De titel van de tentoonstelling I have ten thousand compound eyes and each is named suffering is afkomstig uit Rafmans film Erysichthon (2015). 

De tentoonstelling wordt samengesteld door Martijn van Nieuwenhuyzen.

Over de kunstenaar

Jon Rafman werd in 1981 geboren in Montréal. Hij volgde zijn opleiding tot beeldend kunstenaar aan The School of the Art Institute of Chicago (M.F.A.) en studeerde filosofie en literatuurwetenschappen aan de McGill University (Montreal). Hij woont en werkt in Montréal.

In Nederland was het werk van Rafman eerder te zien op een eendagstentoonstelling van het Sid Lee Collective in Amsterdam (2011), in een screening op het IMPAKT Festival in Utrecht (2014) en in de groepstentoonstelling The Fluidity Aspect tijdens het Today’s Art Festival in Den Haag (2014).

Deze zomer is het werk van Rafman te zien op de Berlin Biënnale en op Manifesta 11 in Zurich. Ook verschijnt het boek Nine Eyes waarin Rafman een grote selectie van beelden publiceert die hij via Google Street view verzamelde: absurde, soms angstaanjagende situaties die de camera’s bij toeval hebben geregistreerd. http://9-eyes.com

Publicatie

Bij de tentoonstelling verschijnt een publicatie, uitgegeven door de Zabludowicz Collection, London, met teksten van Kevin McGarry, Maitreyi Maheshwari, Ana Teixeira Pinto en een interview door Tom McCarthy.

Essay

Eerder verscheen dit essay (PDF - Engels) van Sandra Rafman in de catalogus bij de tentoonstelling Jon Rafman - The attraction of virtual communities in het Musée d’art contemporain in Montréal. 

STEDELIJK CONTEMPORARY

Het Stedelijk Museum presenteert voortdurend dynamische solotentoonstellingen van een veelbelovende generatie kunstenaars. Later dit jaar zijn tentoonstellingen te zien van onder meer Mohamed Bourouissa, Magali Reus, Jordan Wolfson en Loretta Fahrenholz.

De tentoonstelling kwam tot stand in samenwerking met de Zabludowicz Collection in Londen (GB) en de Westfaelischer Kunstverein in Münster (D).

De Stedelijk Contemporary presentaties in 2016 en 2017 worden mede mogelijk gemaakt door Ammodo.