jill magid - libration point

Gastconservator: Jelle Bouwhuis.

Het werk van Jill Magid (1973) was vorig jaar een van de opvallendste bijdragen aan de Biënnale van Liverpool.

Speciaal voor die gelegenheid wist ze controle te verwerven over het wijdverbreide systeem van honderden openbare veiligheidscamera’s in de Engelse stad. Een maand lang liet ze er zich vrijwel onophoudelijk door filmen. Dit leverde een grote verscheidenheid op aan videomateriaal waarin objectieve registratie en filmische fictie elkaar afwisselen. Magid onderwierp een als koel en afstandelijk beschouwd surveillancesysteem aan haar wil en ondermijnde, door het als passief en tegelijk gepassioneerd ‘object’ te dirigeren, de veronderstelde visuele superioriteit ervan.

Voor Stedelijk Museum Bureau Amsterdam maakte Magid, op uitnodiging van gastconservator Jelle Bouwhuis, een aantal nieuwe werken. Evenals het Liverpool-project refereren ze aan de disciplinerende systemen in de huidige samenleving, onder andere dankzij de inbreng van forensische kunstenaars. Doordat Magid de fictieve mogelijkheden van hun diensten uitbuitte, roepen de werken eerder vragen op – over geheugen en subjectiviteit – dan dat ze functionele antwoorden geven. Alle zijn gericht op één persoon, wiens fysieke uiterlijk en identiteit ondoordringbaar blijven, ondanks de aandacht die erop is gericht. Zo weeft de kunstenaar/regisseur een narratief patroon dat de kijker positioneert in de problematische hoedanigheid van een getuige; een getuige van gebeurtenissen die al zijn geweest.

Dit geldt vooral voor Camera One Wester Park, een korte, in het Amsterdamse Westerpark opgenomen film met voice-over. Zowel de beelden als de stem registreren een dramatische overspelscène, losjes gebaseerd op Antonioni’s experimentele speelfilm L’avventura. Hieraan gerelateerd zijn forensische compositietekeningen, Composite, en een driedimensionale variant hierop, het geëxalteerde Head, dat door een forensisch expert is vervaardigd op basis van een beschrijving en enkele fysieke bewijsstukken.

Daarnaast is de video Gambier Night te zien, gebaseerd op tot nog toe ongebruikt filmmateriaal van het Liverpool-project. Ook dit werk toont hoezeer, met minimale middelen, ‘saaie’ beelden van observatiecamera’s getransformeerd kunnen worden tot een spannend cineastisch moment. Slotstuk van de tentoonstelling is Auto Portrait Pending. Het bestaat uit een ring met een setting en een aantal contracten, waarvan de eerste een getekende overeenkomst is tussen de kunstenaar en een bedrijf dat diamanten fabriceert van de as die overblijft na een crematie. Dit ‘portret’ stelt vragen aan de orde over het Westen en zijn relatie tot de dood en tot artefacten, en wat het betekent voor een kunstenaar om zelf een object te worden dat wellicht deel gaat uitmaken van een museum of kunstcollectie.

Jill Magid is geboren Amerikaanse en werkt en woont in New York en Amsterdam. Werk van haar is momenteel ook te zien in de tentoonstelling ‘Balance and Power’ in het Krannert Art Museum, illinois, op de Technische Universiteit van Eindhoven en in het Tschumi-paviljoen in Groningen.

Bij ‘Jill Magid – Libration Point’ verschijnt SMBA Nieuwsbrief (#89) met teksten door Jane Farver, directeur van MIT List Visual Arts Center in Cambridge, MA, en Jelle Bouwhuis, kunsthistoricus en programmeur van SMCS op 11 in Stedelijk Museum CS.
Medio december vindt daar, ter gelegenheid van de tentoonstelling, tevens een seminar plaats over feministisch kunstdiscours in relatie tot de hedendaagse kunstpraktijk. 
Exacte datum wordt nog bekend gemaakt.

Opening: zaterdag 12 november, 17.00 - 19.00 uur, Rozenstraat 59 

www.smba.nl