Stedelijk Museum koopt werken aan uit Surinaamse School

Soeki Irodikromo, zonder titel, 1971, olieverf op doek.

De Surinaams-Javaanse kunstenaar Soeki Irodikromo (1945-2020) verbeeldt thema’s en vormen uit de Javaanse traditie in krachtige, expressieve schilderijen, batikdoeken en keramische sculpturen. Irodikromo studeerde zowel in Paramaribo als in Rotterdam. Hij bestudeert in Nederland met name het werk van Cobra-kunstenaars als Karel Appel vanwege de vrije uitdrukkingswijze en het vormenexperiment. Irodikromo is uitgegroeid tot een van de bekendste Surinaamse kunstenaars die na de oorlog tot bloei kwam en behoort met zijn werk tot de generatie Surinaamse expressionisten die zich verhouden tot een internationaal modernisme. Net als veel van zijn andere schilderijen heeft Zonder titel (1971) een sterke symbolische lading. Het schilderij presenteert Irodikromo het karakter Bhima, een van de vijf Pandava-broers die in het Indiase Mahabharata-verhaal strijden tegen de Kaurava om het koninkrijk.  

Quintus Jan Telting, Opus #1481, 1985, olieverf op doek.

Quintus Jan Teltings (1931-2003) omvangrijke oeuvre, dat een periode van veertig jaar beslaat, wordt gekenmerkt door een sterk engagement met de Zwarte emancipatiebeweging en de strijd voor universele menselijke waardigheid. Sinds eind jaren ‘60 woonde en werkte de kunstenaar in Amsterdam, en thematiseerde op geheel eigen wijze sociaal-politieke ontwikkelingen in zijn werk. Telting werkte in zeer uiteenlopende stijlen; van realistisch tot uiterst expressionistisch en abstract. In de jaren ’80 krijgen Teltings schilderijen een meer grafisch en abstract karakter, waarvan het aangekochte werk Opus #1481 een voorbeeld is. Teltings schilderijen zijn nauwelijks door Nederlandse culturele instellingen verzameld maar genieten daarentegen grote belangstelling onder Caribische kunstenaars alsook onder particuliere verzamelaars.

Ron Flu, Bidvrouwtjes in de Palmentuin, 1964, olieverf op doek. 

Ron Flu (1934) groeide in de afgelopen decennia uit tot een van de bekendste Surinaamse kunstenaars. Zijn oeuvre bestaat uit zeer uiteenlopende artistieke stijlen waarin zowel ruimte is voor uiterst gestileerde beelden als voor droomachtige taferelen en haast cartooneske afbeeldingen. Een groot deel van Flu’s schilderkunstig oeuvre laat zien dat hij een scherp oog heeft voor sociaal onrecht, zowel in Suriname als daarbuiten, en thematiseert hij onderwerpen als sekswerk, armoede en politieke gebeurtenissen. Ook schildert hij dagelijkse taferelen zoals te zien is op zijn vroege werk Bidvrouwtjes in de Palmentuin (1964) in de kubistische stijl. Het werk verbeeldt een moment in de Afro-Surinaamse rituelen rondom de dood in de beroemde Palmentuin in Paramaribo. Hij schildert dit werk in Suriname nadat hij is teruggekeerd van een studie bouwkunde in Amsterdam.

Rihanna Jamaludin, De storm nadert (1989) (links te zien) en Dansen in de storm (1989) uit: de Storm serie, linosnede, olieblockprint zwart.

Rihana Jamaludin (1959) verhuist in de jaren ’80 naar Nederland en volgt daar enige tijd aan de Rietveld Academie een studie. Jamaludin experimenteert hoofdzakelijk met grafische technieken, zoals linosneden, die ze vaak in thematische series ontwikkelt en waarvan Dansen in de storm (1989) en De storm nadert (1989) belangrijke voorbeelden zijn. In de Storm serie reflecteert ze op poëtische wijze op haar relatie met het nieuwe thuisland Nederland door de verbeelding van (geabstraheerde) figuren die zich middenin een storm bevinden. Jamaludin is opgegroeid met de zachte, tropische passaat en moest dan ook wennen aan de harde Nederlandse wind die gaandeweg ook vreugde gaf – en acceptatie van haar nieuwe omgeving. De werken kunnen worden opgevat als uiting van een persoonlijke strijd om je ergens opnieuw thuis te voelen. Hiermee verhouden de werken zich in het algemeen tot de geschiedenis van de Surinaamse diaspora in Nederland, refereren ze aan thema’s als identiteit en belonging.