Pan (de fluitspeler; middenstuk triptiek 'Lente')

De voorstelling ademt een idyllische atmosfeer en wordt gekenmerkt door rijk geschakeerde kleuren waarin koele groenen de boventoon voeren. Ze valt in twee delen uiteen, een scheiding die gemarkeerd wordt door het riet op de voorgrond en de begrenzing van de bomenrij erboven. Rechts is het gelaat van Pan naar ons toegewend. Het lijkt alsof hij even van zijn fluitspel opkijkt en ons aanstaart. In de Griekse mythologie is hij niet alleen de beschermgod van de herders maar ook de door zinnelijkheid gedreven god van het woud. In het linkergedeelte, dat lichter van toon is, wordt de gedeformeerde gestalte van een naakte vrouwenfiguur aan alle kanten omringd door een weelderige plantengroei: de ontluikende natuur in het voorjaar. Onder de betovering van zijn muziek, zichtbaar aan haar opgeheven hoofd, laat de vrouw haar kledingstuk op de grond glijden. Het is een handeling die het werk een erotische en tegelijk symbolische lading geeft. Zij keert terug tot de staat van paradijselijke onschuld. In de collectie van het museum bevinden zich twee tekeningen, uitgevoerd in houtskool en conté, die ten grondslag liggen aan de beide figuren. Tot de hoogtepunten behoren ook de zijpanelen van de triptiek ‘Lente’: Stilleven met roze vogel (linkerdeel) en Stilleven met vrouw (rechterdeel).