Den gode dreng med sine vilde heste

Mythische en sprookjesachtige figuren, ergens tussen mensen en goden in, bevolken de wereld van Carl-Henning Pedersen, een van de Deense Cobraleden. Hier wordt het beeld gedomineerd door een enorme gestalte die, enigszins schuin, oprijst vanuit de linkerbenedenhoek. Hij houdt zijn hand voor zijn mond in een niet te duiden gebaar. Zoals vaker in zijn werk zijn het hoofd en de ogen buitenproportioneel groot. In dit opzicht liet hij zich beïnvloeden door de prehistorische kunst en de fresco’s in de middeleeuwse dorpjeskerkjes van zijn land. Rechtsonder bevinden zich boven elkaar twee kleine dierfiguren, de wilde paarden uit de titel. Door een van hen op de voorgrond te plaatsen worden beiden gereduceerd tot miniatuurformaat. De voorstelling, uitgevoerd in pasteuze verfstreken, is opgebouwd uit grijze en zwarte lijnen tegen een witte achtergrond en, vooral in de bovenhelft, aangevuld met violet en een weinig blauw. In vergelijking met zijn meeste werk is het kleurgebruik opvallend monochroom.’