Vragende kinderen

Vragende Kinderen is een beschilderd reliëf, gemaakt van afvalhout. Op een ondergrond van planken timmerde Karel Appel houten blokjes, waarop hij met stippen en lijnen gezichten schilderde. Dit werk is deel van een serie die Appel maakte na een treinreis door Duitsland, kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Op stations zag Appel kinderen bedelen om geld en eten. Hun lot verwerkte hij in 1948 en 1949 in een serie werken met de titel Vragende Kinderen. Dit reliëf draait zowel om de overlevingsdrang van de kinderen als de scheppingsdrang van de kunstenaar. In zijn zoektocht naar een primaire vorm van expressie gebruikte Karel Appel intense kleuren, simpele, kinderlijke vormen en ruwe materialen die intuïtieve associaties bij de kijker oproepen. De kracht van deze associaties werd duidelijk toen Appel van Vragende Kinderen een wandschildering maakte in de kantine van het toenmalige stadhuis van Amsterdam. De ambtenaren kwamen in opstand: de grote, vragende ogen van de kinderen verdwenen achter een wand en werden pas in 1959 weer onthuld.