Kolobrzeg, Polen, 26 juli 1992

In Kolobrzeg legt Rineke Dijkstra een moment vast waarop de ongemakkelijke, slungelige ledenmaten van een meisje een houding van klassieke elegantie aannemen. De pose, die doet denken aan Botticelli’s Venus, heeft een tijdloosheid die grenzen overschrijdt. Dijkstra’s serie strandportretten is gebaseerd op een strikte formele beeldtaal. De geportretteerden zijn doorgaans alleen of in groepen van twee of drie gefotografeerd. Ze staan centraal en frontaal in het beeldvlak. Dijkstra wilde irrelevante details vermijden en werkte daarom op een leeg strand met op de achtergrond de uitgestrekte zee. Dit draagt bij aan het tijdloze karakter van haar foto's. In Dijkstra’s foto’s van pubers ligt het accent op de fysieke kwetsbaarheid van deze jongvolwassenen, die in hun zwemkleding worden getoond. De openheid van de geportretteerden blijkt uit de poses die ze aannemen voor de camera. De combinatie van grote negatieven en een invulflits levert uiterst scherpe, bijna hyperrealistische en gedetailleerde foto's op.