Vers le blanc infini

Jean Arp is een pionier in de abstracte kunst. Zijn werk onderscheidt zich door de consistente stijl die het in alle vormen van zijn werk aannam: sculpturen, tekeningen, boeken. Het meest opvallende daarbij zijn de organische vormen, zoals we die bijvoorbeeld kennen van bladeren en planten. Zo ook bij dit boek dat acht etsen en acht gedichten bevat en dat pas verscheen tegen het eind van Arps leven. De etsen zijn uitgevoerd in zwart- wit en vele tussenliggende grijstinten. Met die kleuren wilde hij het tekstuele karakter van beeld benadrukken. In zijn eigen woorden: ‘ Er is in mij een bepaalde behoefte aan communicatie met mensen. Zwart en wit lijken op schrift’. In tegenstelling tot zijn vroege gedichten die veelal surrealistisch van aard waren, zijn de hierin opgenomen gedichten veel lyrischer.