armband

Françoise van den Bosch behoort tot de generatie vernieuwers van eind jaren zestig. Met haar sieraden keerde ze zich af van het ouderwetse, decoratieve 'bijou'. Zij maakte grote, opvallende, strakke objecten die goed pasten bij de mode en de geometrisch-abstracte kunst van die tijd. Deze set lijkt industrieel vervaardigd, maar is met de hand gezaagd en gebogen. De oorsieraden bestaan uit één stuk, terwijl de armband gevormd wordt door twee identieke vormen die in elkaar gehaakt zijn. Die tweevoudigheid is kenmerkend voor haar werk. Het was de wens van Van den Bosch en haar collega's dat hun werk uiteindelijk ook door de industrie zou worden uitgevoerd, waardoor het voor een groot publiek bereikbaar zou worden. Door het ingewikkelde ontwerptraject en de hoge productiekosten bleef de vervaardiging van deze moderne sieraden echter bijna altijd atelierwerk en reikte het platform niet verder dan het galeriecircuit.