Panton Chair

De opvallende vorm – met een gebogen basis in plaats van poten – maakte de wulpse ‘Panton Chair’ snel bekend. Het ontwerp staat in de traditie van de zoektocht naar de ultieme stoel uit één stuk. Tot de jaren 50 zochten ontwerpers de oplossing in de verwerking van één plaat multiplex, fiber of metaal die werd ingezaagd, gebogen en vastgezet. De plastische mogelijkheden van kunststoffen door nieuwe giettechnieken gaven dit streven een geheel nieuwe dimensie. Omdat Verner Panton bijna tien jaar zocht naar de juiste productiemethode, was zijn stoel niet meer de eerste die daadwerkelijk in één keer uit de machine kwam; dat was in 1966 de ‘Bofinger-Stuhl ’ van Helmut Bätzner, die ook in de collectie van het Stedelijk Museum is opgenomen. De eerste serie ‘Panton Chairs’ werd in 1967 gemaakt door Vitra, van met glasvezel versterkt polyester dat een arbeidsintensieve productiemethode vereist. Een jaar later was door de verwerking van Baydur, een polyurethaanschuim, daadwerkelijk sprake van een industrieel proces.