Voor de Marina Abramović-tentoonstelling geldt een toeslag. Zie Stedelijk.nl/toeslag, ook voor uitzonderingen.

Tentoonstelling — 11 feb t/m 28 mrt 2005

Presentatie van recent grafisch werk van relatief jonge ontwerpers en ontwerpbureaus.

Het gaat om affiches van de al wat bekendere vormgevers M/M (Paris) en de New-Yorker James Victore. Daarnaast zijn er animaties te zien van de Nederlandse ontwerpers Luna Maurer, Rogier Klomp en Blammo TV.

Bureau M/M (Paris) (Mathias Augustijniak en Michael Amzalag) krijgt bekendheid met ontwerpen vanaf1996 voor de Bretonse stad Lorient. Met name M/M’s theateraffiches op het Muppy-formaat zijn opvallend. De fotografie is vaak beeldvullend en in de typografie lijkt symmetrie te ontbreken. In deze typografie neemt vanaf 1998 ook het tekenachtige element toe. Samen met Inez van Lamsweerde en Vinoodh Matadin maakt M/M ook de videoclip Hidden Place voor de IJslandse zangeres Björk. Daarnaast werken ze voor en met modeontwerper Yohji Yamamoto. Het Stedelijk toont hier elf recente Muppy-affiches waaronder Alien Seasons (2002) voor Philippe Parreno, dat in dayglo-inkt is gedrukt. Verder zijn twee filmaffiches te zien uit de periode 2000-2002 voor de films Annlee in Anzen Zone’ en Witness Screen/Ecran témoin. Bijzonder is ook de poster Annlee: No Ghost just a Shell, dat het eigendomsrecht betwist dat Shell claimt op het beeld van de jakobsschelp.

De affiches van James Victore zijn niet van het poldermodel. Ze laten weinig ruimte voor een opportunistische interpretatie en zijn vaak hard en direct. De wild getekende letters komen bijna agressief over: door de rafelige contour is het alsof ze in het beeld zijn gekrast, alsof er sprake is van mutilatie. Victore’s affiches hebben vaak een politieke lading (Stop Bush, 2002) of strijden tegen menselijk onrecht. Zijn affiche voor The School of Visual Arts in New York – waar hij ook lesgeeft – vertoont een staalkaart aan typisch handgeschreven letters die eerder doen denken aan graffiti. De lichamen van de personen worden benut om de tekst in het tatoeage-idioom weer te geven. Hij schuwt het cliché niet, integendeel, hij is bereid het cliché met liefde te citeren. Victore werkt(e) voor Amnesty International en MTV, maar ook voor Moët & Chandon en ontving een Emmy Award voor televisieanimatie.

Animaties
De presentatie toont darnaast werken die niet voor het papier maar voor het beeldscherm zijn gemaakt. Luna Maurer toont de animatie Grey Movie uit 2004. Hiermee verbeeldt Maurer het concept ‘rizomatisch denken’, afkomstig van de Franse filosoof Gilles Deleuze. Uitgangspunt voor Grey Movie is een gelijkmatige verdeling van zwarte en witte punten, het raster. Per frame verschuift er een rasterpunt en worden patronen in wisselende formaties zichtbaar, op muziek van de 33 Fuge uit de Wohltemperierte van J.S. Bach in de vertolking van Glenn Gould.

In 2004 maakt Rogier Klomp zijn film The Goatmen Act als examenproject voor de Design Academy in Eindhoven. Het project begon als krant maar later besluit Klomp dit om te zetten in animatie. Met behulp van authentieke, van het internet geplukte beelden, krijgt zijn film een documentair karakter, waarin de complottheorie wordt onderzocht. Het uitgangspunt is de maanlanding op 21 juli 1969. Klomp analyseert de kranten uit deze periode. Is er wel of geen sprake van een geënsceneerde Hollywood-maanlanding?

Rez is een DVD van het door UGA/SEGA geproduceerde computerspel met deze naam. Deze is samengesteld door Blammo TV in samenwerking met de afdeling Grafische Vormgeving van het Stedelijk Museum. Rez is een voorbeeld voor het innovatieve game-ontwerp speciaal voor XBox. Het spelelement is niet zozeer een kwestie van ‘winnen/verliezen’; het schuilt opvallend genoeg in de geleidelijke op- en uitbouw van het spel. De aanvankelijke schematische opbouw wordt gaandeweg ontwikkeld en ditzelfde geldt voor de muziek. Zo is de speler in staat zelf de graphics en het geluid te beïnvloeden.