Voor de Marina Abramović-tentoonstelling geldt een toeslag. Zie Stedelijk.nl/toeslag, ook voor uitzonderingen.

Performance — 2 jun 2011

Tijd
2 jun 2011, 17.30

The Living Room(s) en het Stedelijk Museum Amsterdam presenteren sync(s) and shred(s) : the collection.

Synch(s) and shred(s) : the collection is een voorstellingsavond bestaande uit vijf korte acts die de concepten herinterpretatie, her-enscenering en lip-syncing onderzoeken en verdiepen in relatie tot een selectie videowerken uit de collectie van het Stedelijk Museum. De videowerken, waarvan een aantal al canoniek is in de hedendaagse kunstgeschiedenis, gaan allemaal over een op zichzelf staande actie van de kunstenaar. Bovendien stellen ze vragen bij de relatie tussen kunstenaar, kijker en de rol van technologie als bemiddelaar tussen deze twee. De performancekunstenaars die op deze avond als deelnemer zijn uitgenodigd voeren een op zichzelf staande act op als reactie op de video’s, waarbij ze de complexe relatie tussen performance, publiek en technologie opnieuw interpreteren.

Toen kunstenaars in de jaren negentien zestig voor het eerst 'draagbare videosystemen' in hun werk gebruikten, waren ze bevreemd door de directheid van het medium en de manier waarop deze indringendheid de autonomie van zowel de kijker als de kunstenaar op de proef stelde. Deze neiging de autonomie van de kijker/kunstenaar op de proef te stellen met directe, technische middelen blijkt haar piek te bereiken in de hedendaagse YouTube-cultuur, waarbij de kijker tevens kunstenaar is, en concepten zoals lip-syncing (een technische term voor het synchroniseren van de lipbewegingen van gezongen of gesproken tekst) en shredding (herdubben of overdubben oftewel bijmixen van bestaande video) de creatieve mogelijkheden door herinterpretatie en her-enscenering opnieuw definiëren. Door deze praktijken te kiezen en in wisselwerking te brengen met de collectie bij The Temporary Stedelijk proberen we deze hedendaagse neiging die zowel in de kunst als in de digitale media exponentieel is gegroeid, verder te onderzoeken. De videowerken die zijn geselecteerd voor synch(s) and shred(s) : the collection komen alle uit het pre-YouTube tijdperk. Het evenement past de nieuwe digitale methoden van herinterpretatie en her-enscenering toe door de directe, hedendaagse artistieke actie: de performance.

Tijdens dit evenement reageert elke performancekunstenaar op zijn/haar eigen, individuele manier op een video. Maar deze reacties, die live ten overstaan van het publiek worden gegeven, zijn al geheel doordrongen van de taal en concepten van de hedendaagse digitale realiteit: lip-syncing en shreds. In die zin is deze avond een live reactie op digitale artistieke ontwikkelingen, waarbij de reactie zelf al is gevormd door de digitale artistieke context.

Sommige van de uit de collectie van het museum gekozen video’s waren oorspronkelijk performances die gedocumenteerd zijn, zoals Freeing the Memory van Marina Abramovic, terwijl andere het medium zelf als integraal onderdeel van het werk gebruiken. Dit is het geval bij de undertone van Vitto Acconci. Door deze video’s om te zetten in live acts, waarbij ze worden waargenomen via onze gedigitaliseerde verankerde kennis, onderzoeken we de expliciete/impliciete performatieve dimensie ervan en verschuiven we het gevoel van directheid van het scherm naar de 'live’ ruimte - oftewel living room - binnen het museum.

Lijst van werken en performancekunstenaars:

Kunstenaar

Videowerk

Performer

Pipilotti Rist

I'm Not the Girl Who Misses Much (1986) 

Hillary Blake Firestone

Vito Acconci

Undertone (1973) 

Giles Bailey

Jeroen Eisinga

Kano (RED) (1993) 

Gerri Jäger

Martha Rosler

Semiotics of the Kitchen (1975) 

Markha Valenta

Marina Abramovic

Freeing the Memory (1976)

Sjaron Minailo

Programma:

19.30  Deur open (receptive in café en interactieve cabine in mediaruimte)
20.15  Performances beginnen in auditorium
21.20  Einde van performances, café open
22.00  Museum sluit

Over de performancekunstenaars:

Giles Bailey is een beeldend kunstenaar die voornamelijk in de performancekunst werkt. Hij studeerde aan de Glasgow School of Art, The Royal College of Art en rondt dit jaar zijn Masters of Fine Art aan het Piet Zwart Instituut in Rotterdam af.

Hillary Blake Firestone is danser en choreograaf met een BA van het SUNY-dansconservatorium (NY). De werken Its hardly an invitation en Duiveldans III van Hillary waren onlangs te zien tijdens het Something Raw festival (Amsterdam), Spring Dance (Utrecht), en Julidans (Amsterdam). Ze heeft gewerkt met Beppie Blankert, Sarah Ringoet, Pascale Gille en Nicole Beutler.

Gerri Jäger is drummer/percussionist/componist. Hij studeerde jazz aan de conservatoria van Innsbruck en Amsterdam. Gerri heeft jarenlang zeer uiteenlopende muziek gemaakt, van free-jazz tot alt-rock en van improvisatie tot experimentele clubmuziek. Hij probeerde daarbij altijd de grenzen van de muziek te verleggen. Onder zijn recente projecten zijn Knalpot, EKE en The Black Napkins en hij heeft albums uitgebracht bij Rat Records, Eat Concrete, Red Note, PAO Records en Cuneiform.

Sjaron Minailo is een theater- en operadirecteur met een Masters in Theaterwetenschappen van de UVA. Onder zijn recente performances zijn Maeterlinck Lieder en Erwartung (met het Asko|Schönberg ensemble), De Cornet (in de Rotterdamse Operadagen) en Elektra (met Slagwerk Den Haag).

Markha Valenta is Amerikanist en historica. Zij is gespecialiseerd in de relatie tussen religie en politiek. De afgelopen jaren heeft zij onderzoek gedaan naar de Nederlandse en Amerikaanse politieke en publieke reacties op Moslims. Ze begint nu aan een project over de relatie tussen democratie, religie en etnische diversiteit in drie 'global cities' (Amsterdam - Mumbai - New York). 

The Living Room(s) is een collectief dat culturele evenementen organiseert en beheert op het gebied van de snel veranderende begrippen concepten, hospitality en identiteit.