Voor de Marina Abramović-tentoonstelling geldt een toeslag. Zie Stedelijk.nl/toeslag, ook voor uitzonderingen.

Performance — 15 nov 2012

Tijd
15 nov 2012, 19.00

Locatie: Teijin Auditorium, Stedelijk Museum
Tijd: 20.00 uur
Voertaal: Engels
Toegang: Bezoekers betalen alleen toegang tot het museum (er gelden speciale kortingen)
Reserveren is verplicht. Stuur een e-mail naar reservations@stedelijk.nl, onder vermelding van uw volledige naam, e-mailadres, telefoonnummer, en de datum van het evenement waarvoor u een plaats wilt reserveren.

Het Stedelijk presenteert met trots de Nederlandse première van Patrizio Di Massimo’s nieuwe film Buzzi’s Turandot (In the Shape of Notes). De film wordt speciaal voor deze gelegenheid vertoond als een performance in drie akten, in de stijl van een echt theater.

In Buzzi’s Turandot (In the Shape of Notes) staat de architecturale en theatrale utopie La Scarzuola centraal, een privéstad die werd gebouwd door de Italiaanse architect Tomaso Buzzi (1900-1981) op het terrein van een Franciscaner klooster in Umbrië. Buzzi begon in 1957 met de bouw van La Scarzuola, gefrustreerd door zijn meer commerciële werkzaamheden. Zijn stad werd langzamerheid bezielder en persoonlijker doordat Buzzi aan zijn privéstad steeds nieuwe lagen van mythische en theatrale iconografie en symboliek toevoegde, die hij vrij met middeleeuwse, renaissancistische en maniëristische architectuurstijlen combineerde. Na Buzzi’s dood in 1981 werden delen van La Scarzuola voltooid door zijn neef Marco Solari, waardoor inmiddels niet meer geheel duidelijk is wie als de eigenlijke maker van de locatie kan worden beschouwd.

Di Massimo reagert op de theatrale scenografie van het terrein en de complexe gelaagdheid van onderlinge referenties. In samenwerking met Solari maakte hij de film die tijdens deze avond wordt vertoond. De toeschouwer wordt door Solari meegenomen op een rondleiding door La Scarzuola. De tocht wordt soms onderbroken door dromerige geanimeerde fantasieën, die flarden van Giacomo Puccini’s beroemde opera Turandot laat doorschemeren. De rondleiding door de architectuur van La Scarzuola overlapt met de tekst van Turandot. Zo ontstaat een reeks associaties tussen Solari, Buzzi en de architectuur, waarin het liefdesverhaal van de opera Turandot wordt weerspiegeld. Solari deelt het podium met een geanimeerde Chinese schaduwpop die schertsende toespelingen maakt op de exotiserende voorstelling van het Oosten in de opera. Dit schalkse personage bekijkt de performance van Solari en reageert vervolgens zelf op de antropomorfe architectuur van La Scarzuola. Deze wordt daardoor een metafoor voor de prinses van de opera, Turandot.

De film onderzoekt de ingewikkelde relatie tussen theater en architectuur, die tijdens deze avond extra wordt benadrukt door het nieuwe Teijin Auditorium voor te stellen als een mogelijke theaterruimte, zowel letterlijk als op conceptueel vlak.

De performance kan worden beschouwd als een link tussen twee andere Public Program-evenementen: Stage It! (Part 1) op 27 september 2012 en Stage It! (Part 2), eind januari 2013. Net als Di Massimo’s performance onderzoeken deze evenementen de mogelijkheden van een museumruimte als theater, waarbij wordt gekeken naar hun respectieve en gezamenlijke historie, de manier waarop het lichaam een architecturale ruimte beleeft en de plaats van performances binnen de structuren van theater en museum.

De kunstenaar Patrizio Di Massimo woont en werkt in Londen. Hij studeerde af aan de Accademia di Belle Arti di Brera in Milaan en behaalde de graad Master of Arts aan de Slade School of Fine Art. Momenteel volgt hij een vervolgopleiding in het kader van het stipendium van Kunstzeitraum in München. Onlangs werd hij geselecteerd als finalist van de Premio Italia 2012, die in 2012 in het MAXXI in Rome werd gehouden. Eerdere tentoonstellingen zijn onder andere One Caption Hides Another, Betonsalon, Parijs; Prague Biennale 5, Praag; Tous Cannibales, Maison Rouge, Parijs; See Reason, Stedelijk Bureau Museum van Amsterdam (2011); Let Us Compare with Mythologies, Witte de With, Rotterdam; Tutta la memoria del mondo, GAM, Turijn (2010); en Patrizio Di Massimo, Zilkha Auditorium, Whitechapel Art Gallery, Londen. Hij was medecurator van de tentoonstelling More Pricks Than Kicks, die hij samen met Vincent Honoré bij de David Roberts Art Foundation in Londen organiseerde en hij volgde opleidingsprogramma's aan de Sommerakademie, Centre Paul Klee in Bern, bij de Fondazione Banna Spinola per l’Arte, Banna di Poirino en bij De Ateliers in Amsterdam.